Arduino IDE – wstęp do środowiska dla nowicjuszy
—Dzisiejszy artykuł przeznaczony będzie dla trochę mniej zaawansowanych użytkowników Arduino, albowiem postaram się jak najdokładniej opisać Arduino IDE. Czym jest, jak je obsługiwać, jakie funkcji w sobie kryje? Tego dowiecie się właśnie w tym wpisie!
Podstawowe informacje & interfejs
—Zacznijmy może od podstaw: Czym właściwie jest Arduino IDE? Arduino IDE jest wieloplatformową aplikacją napisaną w języku Java i służy do programowania platformy Arduino. Środowisko jest zaprojektowane w taki sposób, aby było przyjazne dla hobbystów i osób niezajmujących się tworzeniem oprogramowania na co dzień. A czym w takim razie jest to “IDE”? Zintegrowane środowisko programistyczne (z angielskiego Integrated Development Environment = IDE), to aplikacja lub zespół aplikacji (mówimy wtedy o środowisku) służących do tworzenia oprogramowania. Przykładowo Arduino IDE zawiera w sobie wiele pomniejszych “programów” (lista poniżej), które działając wspólnie pozwalają nam na zaprogramowanie naszego uC (czyt. mikrokontrolera). Najważniejsze “podprogramy” zawarte w tym środowisku:
- Edytor kodu źródłowego – pomaga nam w pisaniu naszego programu, poprzez chociażby takie funkcje jak podświetlenie składni, czy też automatyczne wcięcia w kodzie;
- Kompilator – zmienia nasz program w kod czytelny dla uC, czyli język binarny; jeżeli nie korzystalibyśmy z kompilatora, cały szkic musiałby być napisany, tylko z użyciem “0” i “1”;
- Uploader – wgrywa gotowy kod do Arduino, dzięki czemu możemy obserwować efekty naszej pracy
Dzięki tym wszystkim, wymienionym powyżej, funkcjom jesteśmy w stanie (korzystając z jednego programu) napisać, skompilować, a następnie uruchomić wcześniej napisany program. Jest to niewiarygodne ułatwienie przede wszystkim dla nowicjuszy w temacie programowania, jak i elektroniki cyfrowej.
—Wiemy już mniej więcej czym jest omawiana aplikacja, spójrzmy teraz jak to wygląda w praktyce i jak się prezentuje interfejs.
- Edytor – tutaj piszemy nasz program;
- Serial Port Monitor – monitor portu szeregowego, dzięki niemu obserwujemy informacje wysyłane pomiędzy Arduino a komputerem;
- Informacje o kompilacji i uploadzie – wyświetlają się tutaj ważne dane dotyczące kompilacji, a także procesu wgrywania kodu do uC;
- Model Arduino i ustawiony port szeregowy
- Numer wiersza kodu, na który klikniemy;
- Karty w danym szkicu
- Od lewej:
a) Zweryfikuj – kompiluje program i sprawdza czy jest poprawny;
b) Wgraj – kompiluje i wgrywa program do Arduino;
c) Nowy – tworzy nowy projekt;
d) Otwórz – Otwiera zapisany wcześniej projekt;
e) Zapisz – Zapisuje projekt;
Ok, poznaliśmy już ogólny interfejs naszego Arduino IDE, przejdziemy teraz do minimalnie głębszej analizy programu. Poniżej prezentuję dwa screenshooty, które przedstawiają kilka ważnych elementów naszego IDE.
Na pierwszym screenie widzimy otwartą zakładkę plik. Możemy w niej zaobserwować, między innymi takie opcje jak: szkicownik, przykłady i preferencje. W szkicowniku zapisujemy programy, które dopiero tworzymy i do których chcemy często i szybko wracać. W przykładach znajdziemy natomiast gotowe sketche, dzięki którym łatwiej przyswoimy sobie możliwości, jakie oferuje dana (powiązana z programem) biblioteka. Preferencje to oczywiście zakładka z ustawieniami Arduino IDE, warto tam zajrzeć i zobaczyć co jesteśmy w stanie łatwo modyfikować.
Na drugim screenie zobaczyć możemy otwarte “narzędzia“. Ustawiamy tam jaką płytkę mamy zamiar programować i na którym porcie szeregowym jest nasze Arduino. Mamy także możliwość wypalenia bootloadera, włączenia monitora portu szeregowego, a także zarchiwizowania szkicu.
Dodawanie bibliotek
Jeśli chodzi o nasze środowisko, to domyślnie mamy wgrane już kilka bibliotek, dzięki czemu już od początku możemy tworzyć zaawansowane programy z łatwością. Czym są właściwie biblioteki? Tym razem posłużę się wikipedią:
Biblioteka programistyczna – plik dostarczający podprogramy, dane oraz typy danych które mogą zostać wykorzystane z poziomu kodu źródłowego programu. Użycie bibliotek to sposób na ponowne wykorzystanie tego samego kodu.
Tak więc, aby dodać takową bibliotekę wystarczy pobrać ją z internetu (najprawdopodobniej w formacie .zip), następnie klikamy “szkic” –> “importuj bibliotekę…” –> “dodaj bibliotekę…” –> wybieramy nasz plik.
Prawdopodobnie razem z biblioteką automatycznie zainstaluje się także kilka przykładowych programów, które oczywiście będziemy mogli znaleźć w plik –> przykłady –> nazwa bilioteki –> przykładowe programy.
Na tym zakończymy ten krótki wpis. Mam nadzieję, że pomógł on nowicjuszom w kwestii Arduino, w zrozumieniu środowiska Arduino IDE. Zapraszam do Mechatrobotowej grupy na facebooku –> Nastoletni elektronicy oraz polubienia fanpejdża Mechatrobot 🙂
